SAN PEDRO (MANNELIJKE AYAHUASCA)
“San Pedro val onder een psychedelic, de mannelijke versie van Ayahuasca. San Pedro schijnt nog intenser te zijn dan Ayahuasca.” – zegt een vriendin tegen me om mij te overtuigen om samen San Pedro te gaan doen. Hier is niet veel voor nodig. Ik ben een echte thrill seeker, dus alleen al bij het woordje ‘intenser’ was ik al overgehaald. Het was tenslotte al anderhalf jaar geleden na mijn laatste Ayahuasca ceremony. Ik was wel weer toe aan wat mooie nieuwe inzichten. En omdat ik San Pedro nog nooit had gedaan en ik alles in het leven een keer gedaan wil hebben, was de datum snel geboekt. Nieuwe avonturen! Ik had er zin in.
Het was een prachtige zomer dag. Eenmaal in de auto besefte ik dat ik mijn zonnebril was vergeten. “Heb jij een zonnebril voor me?” – vraag ik aan mijn vriendin. “Ja, in het dashboardkastje van de auto.” Ik begin wat te graaien in het dashboardkastje en vis er uiteindelijk een supermooie roze zonnebril uit. Ik zet hem op en wauw wat een kleuren. Ik keek letterlijk door een roze bril en de wereld zag er gelijk een stukje mooier uit. Mijn vriendin gaat stuk. “Uhm, ik bedoelde eigenlijk gewoon een echte normale zonnebril.” “Deze is fantastisch! Ik houd deze op.” – antwoord ik vastberaden.
We rijden het terrein op waar de ceremonie plaatsvindt. Er zijn al een aantal mensen en iedereen ziet er opgetogen uit. Ik groet iedereen, stug nog steeds met mijn toffe roze zonnebril op, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Niemand kijkt er echt van op. Alles mag, alles kan, is de sfeer die zich gelijk al in de ruimte heeft verspreid. Een mooie energie om de ceremonie mee te beginnen.
Na de openingsceremonie en het uitspreken van mooie intenties begonnen we met het drinken van San Pedro. Ik was echt vol verwachting van dit ‘nog intenser medicijn’ dan Ayahuasca. Ayahuasca heeft namelijk mijn leven volledig op zijn kop gezet en veranderd. Moeder Ayahuasca grijpt je echt bij je kraag om je alles te laten zien wat je moet zien. De welbekende draai om de oren van moeders.
Een uur verstrijkt, maar er gebeurt niets. Twee uur verstrijkt maar er gebeurt nog steeds niets. Naja niets… Ik zag de kleuren duidelijker worden (zelfs zonder de zonnebril, die ik nog steeds stug op had gehouden). Ik voelde me wel ontzettend lekker in mijn vel. Ik lag echt maximaal te genieten in de zon. Iedereen ging even een rondje lopen, maar ik zat heerlijk in een grote stoel in de tuin met mijn roze zonnebril. “Ik blijf hier even genieten. Ik zie jullie straks wel.”
Ik bleef dus achter in de grote stoel en voor mij perfecte tijd om dit medicijn te ontrafelen.
Wat wil het mij nou laten zien? Ik begreep er namelijk helemaal niets van. Het grappige is dat ik mijn eerste Ayahuasca ook niet begreep, maar dat was meer omdat er zoveel gebeurde dat ik het niet kon behappen. Ik heb tijdens die eerste ervaring ook echt geschreeuwd – “Ik begrijp het niet, wat gebeurt er met me.”
Nu zei ik precies hetzelfde, maar meer omdat er echt helemaal niets gebeurde. Ik keek om mij heen en zag een vogel. De vogel ging van stokje, naar takkie, naar stokje op zoek naar eten. Ik hoorde kikkers kwaken. Wat deden deze dieren eigenlijk? Helemaal niets, behalve ZIJN.
Ik, zoals eerder gezegd, ben een echte thrill seeker. Ik vind het echt fantastisch om nieuwe dingen te beleven. Deste gekker, deste beter. San Pedro wees mij op het feit dat ik niet altijd de actie en spanning moet opzoeken. Het is ook wel eens goed om gewoon te zijn. Het hoeft niet altijd gek, spannend of extreem. Kijk om je heen en blijf in het nu.
Het grappige is dat ons uiteindelijk Rapé werd aangeboden. “Oeh, eindelijk de boel even op spacen!” – dacht ik. Dan gebeurt er tenminste nog iets. Dus ik zei volmondig ja tegen de Rapé. Ik nam de Rapé in en ik werd binnen no time ontzettend ziek, waarnaar ik een stem hoorde “Je was er al Amy. Je doet het weer.” Phoe de boodschap was duidelijk en het duurde even voordat ik mij weer beter voelde. De rest van de avond heb ik rustig op mijn grote stoel gezeten en gewoon in ‘het nu’ gebleven. Precies zoals vader San Pedro mij had opgedragen.
Ik begrijp wat vader San Pedro mij wil laten zien, maar mijn mening blijft; het was een saaie ervaring. Of is dit dan toch nog steeds een te grote blinde vlek van mij 😉