Painting by: Autumn Sky ART
RAPÉ
“Geef je over!”, “Geef je over aan het leven!”. “Maar, ik wil het begrijpen”, “Wat gebeurt er met me? Ik wil eruit!”. “Er valt niets te begrijpen, dit is het. Geef je over.” En zo begon mijn eerste ervaring met Ayahuasca en moeder Ayahuasca.
Deze ontmoeting vond plaats vlak na mijn wereldreis waarbij ik bijna een jaar ben weggeweest. Een jaar waarin ik letterlijk had uitgecheckt van het Nederlandse bestaan. Een jaar waarin alles even heeft stilgestaan, ik veel dingen heb gezien en mijn wereld op een manier is verbreed die ik voor mijn vertrek niet voor mogelijk hield.
Mijn woning had ik verhuurd en de huurder zat nog steeds in mijn huisje. Dit betekende na 4 jaar op mezelf te hebben gewoond dat ik terugging naar mijn ouders. Simpelweg omdat ik even geen huis meer had, maar ook zeker omdat ik niet zo goed wist of ik nog wel in het dorp – waar ik was grootgebracht – wilde blijven.
Ik was gaan reizen, omdat ik van veel onzekerheden en ‘problemen’ af wilde zijn. Je raadt het al. Ik kwam terug en al die problemen en issues waren binnen een week terug. Als klapper op de vuurpijl kreeg ik deze keer ook nog even de “after travel dip” achteraan.
Deze after travel dip is met recht een afterdip, en deze is niet alleen het ergste op een dinsdag. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik had geen baan, geen huis en nu ook geen geld meer.
Een vriendin van mij zei – “Ga je mee Ayahuasca doen?”. Ik, die altijd overal voor in is, zei gelijk volmondig ja. Ik wist niet eens wat Ayahuasca was. Mijn vriendin zei enkel iets met Psychedelics een soort spirituele reis maken. Kortom: bij de woorden ‘Psychedelics’ en ‘reis’ was ik om. Het kan mij vrijwel niet gek genoeg. Ik moest mij de week van tevoren aan een bepaald dieet houden, geen suiker, geen vlees etc. Hier heb ik mij natuurlijk strak aan gehouden, zo ben ik dan ook wel weer.
Eenmaal aangekomen bij de ceremonie, begon mij steeds meer te dagen wat ik nou eigenlijk ging doen. Dit was niet gewoon even een gek weekendje. Dit was serieuze business.
We begonnen met Rapé. Een ritueel om het hoofd te zuiveren. Het zag er doodeng uit. Er wordt via een bamboepijp een medicijn bestaande uit een mengsel van tabak, plantaardige wortel schors, zaden, bladeren en planten in as vorm in de neusgaten geblazen. Dit blazen gaat niet gemoedelijk. Met een onwijze kracht wordt het eerst in het ene neusgat geblazen en vervolgens in het andere neusgat.
Voor ik het wist was het mijn beurt. Ik heb tijdens mijn (letterlijke) reis mijzelf voorgenomen dat alles wat ik eng vind, ik juist ga doen. Ik kon dus niet meer terug en natuurlijk wilde ik dat ook niet meer. Wel verkondigde ik de sjamaan dat ik het spannend vond. Puur zodat hij mij beter kon begeleiden.
Hij legde nog het e.a. uit. “Amy, gewoon je keel dichthouden en ontspannen.” Hij blies eerst mijn ene neusgat vol. Ik voelde de as regelrecht naar mijn voorhoofd stijgen. Oftewel, bij mijn derde oog. Mijn ogen begonnen te tranen en mijn neus en mond begonnen lichaamssappen te kweken waar je u tegen zegt. Overal kwam slijm uit. Wel had ik de instructie gekregen dit slijm zo lang mogelijk binnen te houden, dus ik deed braaf wat mij werd opgedragen.
De tweede neusgat was aan de beurt. Fhoep! Ook die schoot regelrecht naar mijn derde oog. En nu maar genieten. Ik voelde mijn hele voorhoofd in de fik staan. Wat een gewaarwording. Opeens voelde ik een sterke drang om in kleermakers zit met mijn handen open op mijn knieën te leggen. Mijn handen straalde een immense energie uit. Ik werd emotioneel, omdat ik voor het eerst in mijn leven zoveel energie voelde. Voor het eerst in mijn leven kregen mijn beliefs ineens echt vorm. Dit is echt! Het is allemaal echt. Onze energie waar we uit bestaan. Ik voelde tranen over mijn wangen rollen. Het was zo ontzettend mooi. Je begrijpt, Rapé voor je Ayahuasca is dan ook zeker een aanrader.
Rape wordt gebruikt om meer in contact te staan met het derde oog, met de natuur, met onze eigen energie en uiteindelijk met moeder Ayahuasca. Dit was voor mij enorm voelbaar. Als dit al zo mooi was, wat zou Ayahuasca dan voor mij doen? En dit was pas het begin van dit mooie avontuur…